Teorinin geçersizliğine değinmeden evvel, teorinin ortaya atılış şeklini de belirtmekte fayda vardır. Gen seleksiyonculuğu, felsefecilerin indirgemecilik (reductionism) olarak adlandırdıkları mantık yürütmeye bir örnektir. İndirgemeciler, insan aklı da dahil olmak üzere, herşeyin madde esasına indirgenebileceğini iddia etmektedirler. Ancak bir önceki bölümde detaylı açıkladığımız gibi "hayatın sadece maddeden ibaret olduğu" iddiası açıkça bir yanılgıdır. Dolayısıyla bu felsefeyi insana uyarlayan ve evrim teorisinin koyu bir savunucusu olan Richard Dawkins'in iddiaları da yanlış, hatta saçmadır.
Dawkinse göre: "Biz hayatta kalma makineleriyiz, genler olarak bilinen bencil molekülleri koruyabilmek için kör olarak programlanmış robot araçlarız." Richard Dawkins, "The Selfish Gene" (Bencil Gen) adlı kitabında, tüm canlıların aslında, "bencil, çıkarcı ve sadece kendisini çoğaltarak varlığını korumaya çalışan genlerden ibaret olduğunu" ve "hayatın tek amacının DNA'nın hayatta kalması olduğunu" ileri sürmektedir. Oysa bu iddia temelsiz ve son derece akıl dışı bir varsayıma -genlerin bir aklı, bilinci ve hatta "karakteri" olduğu varsayımına- dayanmaktadır. Bu, günümüzdeki materyalist indirgemeciliğin, ne denli hatalı sonuçlara vardırabileceğinin bir göstergesidir.
Bu varsayımın saçmalığını görmek içinse, genlerin ne olduğunu hatırlamak yeterlidir: Genler, birbirine eklenmiş ve özel bir "katlama ve paketleme" yöntemi ile sıkıştırılmış DNA parçalarıdır. DNA ise detaylarına önceki bölümlerde değindiğimiz gibi, belirli bir şifreyi içerecek biçimde birbirine eklenmiş uzun dev bir moleküldür. Elbette ki kör ve şuursuz atomların biraraya gelmesiyle oluşan bir molekülün "bencil" olması, "kendisini üreme yoluyla çoğaltmayı hedeflemesi" veya başka bir şekilde bilinçli bir amaca sahip olması mümkün değildir. DNA, temelinde bir atomlar zinciridir ve hiçbir atom, akıl ve bilince, özellikle de "bencilliğe" sahip değildir. Dolayısıyla Dawkins'in ortaya attığı "bencil gen" tezi, akıl ve bilim dışı bir masaldan ibarettir.
Avustralyalı bilim adamı Lucy G. Sullivan, Dawkins'i, "yazdıklarının, sahte-bilimsel teorilerin palazlanmasına yol açtığı ve daha çok edebiyatın konusu olabilecek ilgi alanlarının bilime girmesine sebep olduğu" için eleştirmiştir.( http://www.arn.org/docs/odesign/od171/ls171.htm) Harvard Üniversitesi'nden evrim genetikçisi Richard Lewontin, Dawkins'i "piyasada satan hikayelerinde doğrulanmamış veya gerçeğe aykırı iddialara yer veren" yazarlar arasında saymıştır:
Yeterli kanıta dayanmayan iddialar, bilim literatürünü, özellikle popüler bilim yazarlığı literatürünüdoldurmaktadır. Carl Sagan'ın "bilimin popülerleşmesine katkıda bulunan en iyi çağdaş yazarlar listesi, E. O. Wilson, Lewis Thomas ve Richard Dawkins'i içermektedir, ki bunların her biri, piyasada sattıkları hikayelerinin içinde, doğrulanmamış veya gerçeğe aykırı iddialara yer vermişlerdir.
Bizzat Dawkins'in kendisi, yaptığının bir taraftarlık olduğunu, tezinin bilimsel bir tez olmadığını itiraf etmekle, tüm bunları propaganda amaçlı olarak sürdürdüğünü de gözler önüne sermektedir. The Extended Phenotype (Genişletilmiş Fenotip) isimli kitabının birinci sayfasında şunları yazmaktadır:
Bu çalışmam, utanmazca bir taraftarlık. Hayvan ve bitkilere bakmak ve yaptıklarını neden yaptıklarını merak etmek için belli bir yöntemi savunmak istiyorum. Taraftarlığını yaptığım şey, yeni bir teori, doğrulanabilir veya yanlışlanabilir yeni bir hipotez ya da öngörüleriyle değerlendirilebilir bir model de değil. . Richard Dawkins, The Extended Phenotype, W. W. Norton, New York, s. 1
Evrimciler, insanın ruhunun varlığını kabul etmek istemedikleri için, insanı bir madde yığınından ibaret görmekte, dolayısıyla bu madde yığınının bir yerine bir şekilde şuur atfetmeye çalışmaktadırlar. Genlere şuur atfedecek kadar tutarsız bir iddia ileri sürmeleri ise, ne kadar zor durumda kaldıklarının bir göstergesidir. Eskiden tahtadan veya taştan yapılma putlarda akıl ve bilinç olduğunu zanneden putperestlerin yerini, günümüzde moleküllerde, bu molekülleri oluşturan cansız atomlarda akıl ve bilinç olduğunu zanneden evrimciler almıştır.
Bu batıl inanışın sonucu olarak şiddet, cinsel taciz, tecavüz, saldırganlık, kıskançlık gibi özelliklerin insanlara sözde hayvan atalarından miras kaldığı ve bu davranışların evrimin doğal bir sonucu olduğu iddia edilmektedir. Bu iddianın temelinde ise, insanın genlerden ibaret bir makine olduğu, genlerin ise sanki bilinçli bir varlık gibi sürekli olarak "evrimleşme ve hayatta kalma" amacında olduğu şeklindeki evrimci bir batıl inanış yatmaktadır.
Nasıl ki bir kitabın "bencil" olması, "kendisini üreme yoluyla çoğaltmayı hedeflemesi" veya herhangi bir şekilde bilince sahip olması mümkün değilse, aynı durum DNA için de geçerlidir. Çünkü DNA, şuursuz ve cansız atomlardan oluşan bir molekül zinciridir ve hiçbir molekül akıl ve bilince sahip değildir. Ayrıca İsrailli bilim adamı Gerald L. Schroeder, hücrenin bölünerek DNA'sını aktarmasının, iddiaların aksine bencilce değil, fedakarane bir davranış olduğuna dikkat çekmektedir:
Mayoz bölünmenin çözülemeyen yönlerinden biri de hücrenin fedakar doğasıdır. Bir hücre neden kromozomal bilgisinin yarısından feragat edip, üretilecek hücrenin kendisinin kopyası olamayacağını garantileyen bir anlaşmaya kendi isteğiyle katılsın ki? Ben bu fedakarlığın öz-yıkıma işaret ettiğini düşünürüm. Zira bir ebeveynin kromozomlarını bir diğerinin kromozomları ile karıştırması, ebeveyn çocukta yeniden tam olarak hayat bulamayacağı için, bir anlamda öz-yıkımdır. Tamamen bencil olan bir hücrenin bu konuda da bencil davranması hiç de şaşırtıcı bir şey olmazdı... Bireyin mayoz bölünmeden hiçbir kazancı yoktur. Gerald L. Schroeder, Tanrı'nın Saklı Yüzü, çev. Ahmet Ergenç, Gelenek Yayınları, İstanbul, 2003, ss. 80-81
De ki: İnsanların Rabbine sığınırım. İnsanların malikine, İnsanların (gerçek) ilahına;
(Nas Suresi, 1-3)
Dolayısıyla bencil gen iddiasının, gerçeklerle bir ilgisi yoktur ve iddia, hayalden öteye gidememektedir. İnsanları hayvan olarak nitelendiren, bir insanı sadece genlerini taşımakla ve bir sonraki nesle aktarmakla sorumlu bir robot gibi gören Darwinist düşünce, 20. yüzyılda büyük bir artış gösteren şiddet olaylarının, soykırımların, zalimliklerin, ahlaki dejenerasyonun da en büyük sorumlusu olmuştur. Çünkü bu tür bir bakış açısı, tüm zalimliklere, saldırganlıklara, ahlaksızlığa sözde bilimsel bir meşruiyet kazandırmıştır. 20. yüzyılın en büyük katliamlarını gerçekleştiren Hitler dahi, kendisine Darwinizm'i destek olarak göstermiştir. Sözde "üstün ırk"ın dışındaki ırkların yaşamalarına gerek görmeyen, onları öldürmeyi hayvanları öldürmekle bir tutan Hitler'e, zalimliği ve saldırganlığı konusunda destek veren yine Darwinizm olmuştur.
İnsanların genetik olarak saldırgan, acımasız, rekabetçi, bencil, katil olabileceğini savunan Darwinizm, tüm suçları meşru göstermek için kullanılan bir safsatadır. Her insan Allah'ın kendisine üflediği ruhu taşır ve kendisini yoktan var eden Rabbimiz'e karşı sorumludur. Allah, Kuran'da kendisini başıboş zannedenlere yaratılışlarını ve ölümden sonra tekrar dirileceklerini şöyle bildirmektedir:
İnsan, 'kendi başına ve sorumsuz' bırakılacağını mı sanıyor? Kendisi, akıtılan meniden bir damla su değil miydi? Sonra bir alak (embriyo) oldu, derken (Allah, onu) yarattı ve bir 'düzen içinde biçim verdi.'
Böylece ondan, erkek ve dişi olmak üzere çift kıldı. (Öyleyse Allah,) Ölüleri diriltmeye güç yetiren değil midir? (Kıyamet Suresi, 36-40)